Juf of mevrouw... de wereld van onderwijzen
Juf Ivette, dat klinkt best gek in mijn oren… Toch heb ik de laatste maanden ontdekt dat ik blij word van het overdragen van mijn kennis. En dan het liefst aan verschillende doelgroepen. Dat daagt me namelijk steeds uit om goed na te denken over een workshop of les. Aankomen met een standaard opzet werkt dan namelijk niet. En.. gelukkig noemen mijn ‘leerlingen’ me gewoon Ivette of mevrouw, wat ik eigenlijk nog raarder vind klinken dan juf 😉
Bij een media-klas van het Cibap – vakschool voor verbeelding mocht ik laatst een gastles geven over interviewen. De opzet was een actieve les, dus de studenten mochten mij (op camera) interviewen over interviewen. En daar zaten best lastige vragen tussen… Bijvoorbeeld de vraag over hoe ik mezelf als interviewer in één woord zou omschrijven (antwoord: uuuh… invoelend). Na de ‘ondervraging’ ontstond er een gesprek over de mediawereld waardoor ik me zelf ook weer bewust werd van alle leuke en minder leuke avonturen die ik als tv- en radiomaker heb beleefd. En dat allemaal in zo’n 1,5 uur tijd. Erg tof om zo je (vak)kennis te delen. En om geïnspireerd te worden door de vragen van de studenten.
Een heel ander onderwijsproject waar ik aan mee mocht werken, was ‘Laat je zien’ van het Deltion College. Docent Cornelis Kapitein wil zijn studenten maatschappelijke zorg zo veel mogelijk echt contact laten maken met de doelgroepen waar ze later mogelijk mee gaan werken. Hij organiseert daarom projecten met bijvoorbeeld ouderen of mensen met een achtergrond in de GGZ. Dat laatste leidde hem naar het Zingevingslab, een nieuw initiatief in Zwolle voor mensen die even niet meer weten hoe ze hun leven weer zinvol in kunnen vullen. Cornelis, ikzelf en een paar andere mensen van het Zingevingslab bedachten samen hoe de lessen over GGZ op een creatieve manier ingevuld konden worden.
Tijdens ‘mijn les’ gingen de studenten aan de gang met onder andere een teken-knip-plak-schrijf-opdracht over hoe ze zichzelf zien. En over hoe ze denken dat anderen hen (willen) zien. Deze les en de afsluitende les waar ik bij was (de lessen waar ik niet bij was trouwens ook!), zorgden voor mooie inzichten en waardevolle opmerkingen. Een bijzondere groep studenten die veel met elkaar durfde te delen. En een super inspirerende docent die ervoor vecht om zijn studenten ook buiten de schoolbanken iets waardevols te leren!
Bij het mooie initiatief ‘Klus in de Wijk’, opgestart vanuit Frion, mocht ik een workshop geven. Initiatiefnemer Marcel Wierstra en twee mensen uit zijn team wilden graag meer uit hun Facebook-pagina halen. Daar heb ik ze bij op weg geholpen. Want deze club mensen verdient veel aandacht. De klussers van Klus in de Wijk hebben een achterstand op de arbeidsmarkt. Door dit project kunnen ze weer aan het werk, iets voor iemand betekenen, iets met hun handen doen, heel tof om te zien hoe goed dat kan werken voor iemand.
Morgen is het de Dag van de Mantelzorg. Twee weken geleden maakte ik kennis met drie jonge mantelzorgers, drie pubers, drie sterke meiden. Voor Steunpunt Mantelzorg van Vrijwilligerscentrale Zwolle Doet gaf ik deze meiden een workshop over filmmaken, specifiek gericht op het bieden van een manier om hun verhalen met elkaar te delen.
Dat deden ze, ze deelden hun verhalen met elkaar en met mij. Wow, daar was ik best van onder de indruk. Wat deze meiden op jonge leeftijd (12, 13 en 16 jaar) al hebben meegemaakt…. dat hoop je als ouder eigenlijk te kunnen vermijden.
Tussen de verhalen over trapliften, klysma’s, woede-aanvallen en andere voorvallen door, hadden ze gelukkig ook een hoop lol met elkaar. Lol zoals pubers lol kunnen hebben. Fijn om te zien dat ze dat ook nog kunnen. Met de opbrengst uit de workshop heb ik dit filmpje gemaakt. Ik zal morgen zeker aan deze meiden denken en aan alle andere (jonge) mantelzorgers. Geweldig dat jullie dit kunnen opbrengen voor een naaste. Applaus!