De watertaxi als verbinding tussen bruggen en mensen!

Halte 1 van de Watertaxi – De Rode Torenbrug

Afgelopen weekend was de Zwolse watertaxi voor de tweede keer in de vaart! Tijdens de Architectuur Biënnale Zwolle 2016 maakte de watertaxi een verbinding tussen de bruggen die door een collectief van Zwolse architecten en het Zwolse Architectuur Podium getransformeerd en ontworpen waren. En dat niet alleen, de watertaxi was onderdeel van een cultureel programma, georganiseerd door Gerben Hoetink, Thijs Verster en mijzelf.

Het onderdeel zijn van een cultureel evenement was nou precies waar we met ’team watertaxi’ van dromen. Al toen we het idee bedachten (tijdens de kanaalsaVAARi), hadden we de wens om de watertaxi meer te laten zijn dan een vervoermiddel van punt A naar B.

De watertaxi in de vaart! Foto: Jochem Kossen – Studio Objectief

Het was voor mij best spannend afgelopen zaterdag om te ervaren of ons idee werkte. Maar wow, wat werkte het goed! De verbinding met de Architectuur Biënnale was er dus doordat de watertaxi een tocht langs alle bruggen maakte. Maar ook omdat er elke afvaart een architect aan boord was om zelf toelichting te geven over de Biënnale en de getransformeerde bruggen. Dit leidde er ook een aantal keer toe dat er aan boord spontaan gesprekken over architectuur ontstonden. Bijvoorbeeld over huizen langs de gracht, waarvan de een het een prachtig ontwerp vindt en de ander het totaal niet in het beeld vindt passen. Erg leuk, en ook een bedoeling van de Architectuur Biënnale: architectuur en stedenbouw iets van iedere inwoner van Zwolle laten zijn.

En er was nog meer te beleven aan boord. Zo was er een tussenstop bij het Kerkbrugje, waar Imad (rapper DieDat) van de Fakkelteit voor een prachtige Spoken Word over ‘water’ zorgde. Reacties aan boord: ‘Wow, een Spoken Word, nu weet ik wat dat is’ en ‘Die jongen is echt goed zeg, geef je dat nog een keer aan hem door?!’. Een mooie verbinding tussen de bezoekers en een tof Zwols initiatief als de Fakkelteit. Imad was behoorlijk zenuwachtig, maar de enthousiaste reacties zorgden ervoor dat hij zijn Spoken Word die dag een aantal keer vol overgave over zijn publiek heen stortte.

Bij de halte in het Potgieterpark werden de deelnemers uitgezwaaid met een gedicht van de Zwolse stadsdichter Marieke van Bolderen. Iets wat ook erg gewaardeerd werd. In het park konden de bezoekers langs poëzieborden wandelen, die borden waren ter beschikking gesteld door burgerinitiatief Zwolle Zien, de borden waren eerder te zien in Park Eekhout. Stadsdichter Marieke had ook een gedicht om voor te dragen bij ‘de onzichtbare brug’, onder de bruggen die dag (en nu nog, in ieder geval nog tot en met 30 juni) een enorme publiekstrekker!

Stadsdichter Marieke van Bolderen zwaait de watertaxi uit met een gedicht. Vergezeld door mede-organisator Thijs Verster.

Naast deze mooie vaarroute, waarvan de opbrengst, net als op Koningsdag, naar de stichting Schipper Mag ik ook eens Varen ging (die opbrengst was trouwens 171 euro!) is er ook een pendeldienst naar de Stelling. In de Stelling organiseerde het ZAP een tentoonstelling over de totstandkoming van deze Biënnale. Maar ook over hoe de stad Zwolle gevormd is door het water en hoe we er in de toekomst mee om kunnen gaan op stedenbouwkundig gebied.

Als je daar, als argeloze bezoeker, de tentoonstelling bekeek kon je verrast worden door een theatervoorstelling op locatie. Geïnspireerd door het thema water, de toekomst & klimaatbestendigheid, maakten jonge theatermakers Eileen Slobben en Simon Aantjes speciaal voor ons die dag een korte voorstelling met muziek, zang en een komisch tintje. En dat in één van de Penthouses in de Stelling (laatste appartement dat nog te koop is!), met een waanzinnig uitzicht over de stad.

Op het Pelserbrugje (die dag ‘De Kathedraal’) was een soundscape te horen van Musixanders. Het geluid voegde zeker een extra dimensie toe aan de ingepakte, ‘verstilde’ brug die dag. Op de Rode Torenbrug kon je heerlijk loungen en ondertussen een aantal keer luisteren naar een optreden van de Fakkelteit.

Op meerdere momenten die dag was ik trots. Trots op ’team watertaxi’, trots op Gerben & Thijs, mijn mede-organisatoren, trots op de architecten, trots op het ZAP, trots op onze artiesten, trots op onze schippers (zoals HuurBootZwolle, die voor er voor de 2e keer belangeloos bij waren) trots op Zwolle voor het hosten van zo’n leuk evenement, en ja, ook trots op mezelf. Want wat een kick zeg, als op zo’n dag alles wat je leuk en belangrijk vindt (Zwolle, het water, kunst- en cultuur) samenkomt met waar je goed in bent, namelijk het (samen met anderen) organiseren van een mooi evenement.

On to the next!

Oh ja, meer foto’s zien? Studio Objectief of via Facebook